Gengið á Vörðufell

Veðrið var svo geggjað að það var ekki annað hægt en að drífa sig út. Hringt var út og allar kvensurnar til í gönguferð og Vörðufell varð fyrir valinu. Ætluðum okkur alltaf að kljást við það verkefni. Komumst reyndar að því eftir nokkra göngu að betra hefði verið að leggja heldur fyrr af stað. Haustið greinilega að minna á sig með myrkrinu, maður verður alltaf jafn hissa á því hvað það skellur fljótt á og bara svona allt í einu. Skrítið. Þetta var samt æðisleg ferð og mikil upplifun, allavega fyrir mig. Þetta reyndist erfiðari ferð en ég bjóst við og ég held að þeim hafi fundist það líka því þær voru alltaf að leita að spennandi leiðum sem reyndust svo erfiðari en þeim minnti  Við lentum líka í smá háska af og til, grjóthruni vegna tveggja hunda sem ölpuðust með okkur. Þeir ruku allsstaðar upp og tóku ekkert tillit til okkar hvað grjóthrun varðaði.

Eftir ferðina bauð Sigga okkur svo í hvítvín og fann líka þetta dýrindis sænska brauð í ísskápnum og var það borðað með góðri lyst, með marmelaði, osti og gúrkusneiðum. Takk fyrir okkur, Sigga. Og takk allar fyrir ferðina. Hún var æðisleg.   

Myndir frá ferðinni er að finna undir sömu fyrirsögn í myndaalbúmi.